جانباز هشت سال دفاع مقدس بخشی از خاطرات خود از دوران جنگ تحمیلی را بیان کرد.

به گزارش روابط عمومی دانشکده پیراپزشکی، دکتر مسعود حقانی گفت: آقای «غلام حسین بردبار» همکار شاغل در حوزه پشتیبانی دانشکده پیراپزشکی، از جانبازان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است، وی در دوران نوجوانی و با وجود سن کم به عنوان رزمنده، در جبهه‌های جنوب حضور یافته و در سال 64در خرمشهر _ اروند کنار در اثر اصابت خمپاره به افتخار جانبازی نایل شده است.

معاون فرهنگی دانشکده پیراپزشکی با تاکید بر اینکه جانباز بودن یکی از بزرگترین افتخارات است افزود اقتدار، امنیت، عزت و سربلندی کشور را مرهون ایثار و از خودگذشتگی شهدا، رزمندگان، جانبازان و ایثارگران هستیم.

 آقای بردبار، جانباز سرافراز دانشکده پیراپزشکی نیز بخشی از خاطرات خود از دوران دفاع مقدس را با ما به اشتراک گذاشت:

دوران دفاع مقدس یادآور از خودگذشتگی، ایثارگری، رشادت و اخلاص عمل همه شهدا، ایثارگران و جانبازان است. من و چند نفر از هم کلاسی‌هایم در سن 13 سالگی داوطلب اعزام به جبهه شدیم. پس از آموزش نظامی و آموزش رانندگی با لودر عضو کوچکی از سنگرسازان بی‌سنگر شدم.

من به خرمشهر اعزام شدم و راننده لودر برای خاکریز زدن بودم. به دلیل همجواری خرمشهر و آبادان با اروندرود، در دوران جنگ تحمیلی نیرو‌های عراقی از آنسوی رودخانه به شدت این دو شهر را مورد اصابت گلوله‌های خود قرار می‌دادند وظیفه ما ایجاد خاکریزی در ساحل اروند رود بود تا جان پناه رزمندگان و حافظ کشور باشد.

عراقی‌ها مدام به خاکریز‌ها حمله می‌کردند و ما زمان‌هایی که مشغول خاکریز زدن بودیم برای اینکه موقعیت‌مان شناسایی نشود، در قسمت‌های مختلف خاکریز، صدای ضبط شده لودر پخش می‌کردیم. در دوران جنگ تحمیلی، رزمندگان خاکریز، با امکانات کم پابه‌پای خط شکنان خاکریزها را ساختند و تعداد بسیاری شهید و مجروح شدند. تعداد زیادی از همرزمان من به افتخار شهادت نایل شدند. یکی از آنان در یک نیمه‌شب، نیم‌ساعت پس از اینکه من لودر را به او تحویل دادم در جلوی چشمانم با اصابت خمپاره شهید شد.

آقای بردبار در پایان یادآور شد وظیفه سنگین حفظ و حراست از دستاوردهای شهدا و جانبازان بر دوش تک تک ما و نسل‌های بعد از ما می‌باشد. یاد شهدا گرامی و راهشان مستدام باد.